Niemieccy biskupi nie usłuchali niemieckiego papieża i uparcie ekskomunikują każdego, kto nie chce płacić podatku kościelnego całkowicie wbrew instrukcji ?Actus formalis?. Chodzi o przymus prawny (w coraz mniejszym stopniu gwarantowany ekskomuniką) dający niemieckiemu Kościołowi 5 miliardów euro rocznie. Obecnie profesor prawa kanonicznego Hartmut Zapp próbuje przerwać ten sojusz tronu z ołtarzem. Oto odpowiedź Episkopatu Niemiec na watykańską instrukcję:
Konferencja Episkopatu Niemiec
Wprowadzenie
Rada Stała Konferencji Episkopatu Niemiec (niem. Deutsche Bischofskonferenz) wydała w dniu 24.04.2006 oświadczenie przedstawione poniżej. Uczyniła to w związku z dokumentem Papieskiej Rady ds. Tekstów Prawnych, w którym opisano w aspekcie prawa małżeńskiego warunki i konsekwencje dokonanego formalnie odejścia od Kościoła katolickiego. Oświadczenie niemieckich biskupów służy zastosowaniu w niemieckich diecezjach postanowień dotyczących całego Kościoła katolickiego z uwzględnieniem niemieckiej tradycji prawnej. Nie tworzy nowego prawa, lecz opiera się na istniejącej sytuacji prawnej i potwierdza stosowane i sprawdzone praktyki.
Oświadczenie Konferencji Episkopatu Niemiec na temat występowania z Kościoła katolickiego
Papieska Rada ds. Tekstów Prawnych (na polecenie papieża Benedykta XVI) w dokumencie z dnia 13.03.2006 udzieliła przewodniczącym konferencji biskupów wyjaśnienia co do użytego w kanonicznym prawie małżeńskim (kan. 1086 § 1, kan. 1117, kan. 1124 KPK) pojęcia ?actus formalis defectionis ab Ecclesia catholica?. Wyjaśnienie to nie odniosło się do stosowanych w niemieckiej tradycji prawnej państwowych zasad ?występowania z Kościoła?. W celu uniknięcia nieporozumień Konferencja Episkopatu Niemiec stwierdza dlatego ? zgodnie ze stałym stanowiskiem biskupów niemieckich(1) ? co następuje:
1. Oświadczenie o wystąpieniu z Kościoła katolickiego złożone w urzędzie państwowym(2) pociąga za sobą publiczny skutek odejścia od Kościoła. Wystąpienie z Kościoła jest oświadczonym publicznie i udokumentowanym urzędowo odstępstwem od Kościoła i spełnia znamiona schizmy w rozumieniu kan. 751 KPK.
2. Oświadczenie o wystąpieniu złożone przed urzędem państwowym staje się skuteczne również pod względem kościelnym na skutek przekazania go właściwemu hierarsze kościelnemu. Zostaje to udokumentowane w Księdze chrztów.
3. Kto ? niezależnie od powodu(3) ? oświadczy, że występuje z Kościoła katolickiego, podlega karze ekskomuniki(4), tzn. że traci prawa związane z przynależnością do wspólnoty kościelnej (communio), szczególnie w odniesieniu do przyjmowania sakramentów i do działań w ramach Kościoła. Zachodzą również skutki prawne przewidziane w kanonicznym prawie małżeńskim(5).
4. Osoby, które złożyły oświadczenie o wystąpieniu z Kościoła, nie mogą pozostawać w stosunku służby lub pracy względem Kościoła.
5. Ekskomunika jest karą nacisku, mającą nakłonić do nawrócenia. Po dokonaniu aktu wystąpienia Kościół poprzez właściwego duszpasterza będzie się starać o pojednanie z daną osobą i o przywrócenie jej pełnego członkostwa w Kościele.
Würzburg, dnia 24 kwietnia 2006
(1) Por. list pasterski konferencji biskupów zachodnioniemieckich z dnia 15.02.1937 (Volk, L. [wyd.], Akten der deutschen Bischöfe über die Lage der Kirche 1933-1945 (Akta niemieckich biskupów o sytuacji Kościoła 1933-1945), tom 4, Mainz 1981, 175); ?Erklärung der Diözesanbischöfe zu Fragen des kirchlichen Finanzwesens? (Oświadczenie biskupów diecezjalnych na temat finansów Kościoła) z dnia 22.12.1969 (AfkKR 138 [1969] 557). Odpowiednie postanowienia znajdują się również w diecezjach, por. synod diecezjalny Köln 1954, Trier 1959, rozporządzenie biskupie Augsburg 1988.
(2) Wyjątek stanowi Wolne Hanzeatyckie Miasto Brema, gdzie oświadczenie o wystąpieniu z Kościoła składa się przed hierarchą kościelnym.
(3) Także wystąpienie z powodu podatku kościelnego stanowi ciężkie uchybienie przeciwko wspólnocie kościelnej i nie łagodzi skutków prawnych, będąc uchylaniem się od obowiązku solidarnego płacenia składek na potrzeby Kościoła (kan. 222 § 1; kan. 1262 KPK w połączeniu z normą partykularną nr 17 Konferencji Episkopatu Niemiec do kan. 1262 KPK z dnia 22.09.1992).
(4) kanony 751, 1318, 1321 § 2, 1364 § 1 KPK.
(5) kanony 1086, 1117, 1124 KPK.
[download id=”69″]
Stanowisko Stolicy Apostolskiej jest jasne: zaprzestanie płacenia podatku nie jest jednoznaczne z wystąpieniem z Kościoła – mówi ks. dr Józef Kloch, rzecznik Konferencji Episkopatu Polski.
Facebook Comments