Po wielu miesiącach wytężonej pracy przedstawiamy po raz pierwszy w Polsce dwa wyroki trybunałów krajów europejskich – Austrii i Szwajcarii – dotyczące prawa do wystąpienia z kościołów. Swoistym uzupełnieniem jest wyrok austriackiego Sądu Administracyjnego w Wiedniu z 1986 roku. Wszystkie trzy dają dobry wgląd w prawo tych krajów – zwłaszcza w to jak traktowana jest tam wolność sumienia i wyznania, która w Polsce – jak się okazuje – jest złem koniecznym, które niestety trzeba było wpisać do nowej konstytucji. Wystarczy to porównać ze zgoła komicznym umorzeniem przez GIODO sprawy DOLiS-440-21/12 z 14 maja 2012:

… i spuścić zasłonę milczenia.

 1) wyrok Szwajcarskiego Trybunału Federalnego z 8 lutego 1978 roku

Dzięki uporowi „panny S.” ustalił obowiązujące do dzisiaj w Szwajcarii zasady występowania z kościołów. Potwierdził, że wystąpienie liczy się od złożenia pierwszego pisma w tej sprawie. Co ciekawe, istnieją ogromne analogie między ustaloną na jego podstawie procedurą szwajcarską a niesławnej pamięci „apostazją KEP-owską” – można wręcz zaryzykować twierdzenie, że Rada Prawna KEP, stawiając Polskę przed faktem dokonanym, dużo z niej przejęła.

[download id=”209″]

2) wyrok Trybunału Konstytucyjnego Austrii z 9 października 1967 roku

Potwierdzenie, że wolność sumienia i wyznania obejmuje także prawa osób bezwyznaniowych, których władze publiczne nie mogą ignorować. Orzeczenie, że ktoś należy do kościoła z którym się nie utożsamia narusza więc jego wolność religijną (notabene jest to dokładnie to co od początku kadencji w majestacie bezprawia robi Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych dr Wojciech Wiewiórowski!).

[download id=”210″]

3) wyrok Sądu Administracyjnego w Wiedniu z 20 października 1986 roku

W Austrii istnieje wyraźny rozdział między percepcją kościołów a władz publicznych czyjejś przynależności wyznaniowej. Tego rozdziału nie należy zacierać nawet jeśli powstaje między nimi dysonans. W tym konkretnym przypadku Archidiecezja Wiedeńska przegrała apelację przeciwko decyzji premiera rządu krajowego Wiednia, który uznał, że kobieta pozostaje członkiem innego kościoła chrześcijańskiego mimo „praktycznie trwającej całe życie materialnej przynależności do Kościoła rzymsko-katolickiego” ponieważ nigdy nie zgłosiła zmiany wyznania zgodnie z prawem państwowym.

[download id=”211″]

PS: Przedstawienie wyroków z tłumaczeniami jest owocem wielu miesięcy ciężkiej pracy żeby się o nich najpierw dowiedzieć, potem je zdobyć, potem – oddać do tłumaczenia zawodowemu tłumaczowi języka niemieckiego i wreszcie – edytować i połączyć w całość. Jeśli je ściągasz, czytasz i analizujesz – nie zapomnij o wsparciu finansowym naszej działalności.

Facebook Comments

Website Comments

  1. Button
    Odpowiedz

    Jaka przepaść dzieli Katoland od Switzerlandu pokazuje stosunek Trybunału Szwajcarii do art. 49 konstytucji tego kraju z 1874 roku, gdzie już wtedy w cywilizowanym świecie zapisano gwarancje wolności sumienia i wyznania:

    Oczywistym następstwem gwarancji wolności sumienia i wyznania, w art. 49 BV, jest między innymi to, że wystąpienie z kościoła krajowego, albo innej wspólnoty religijnej, musi być zawsze możliwe i nie może być utrudniane albo niepotrzebnie odwlekane przez szykanujące przepisy.

    🙂
    Czy 140 lat opóźnienia cywilizacyjnego to jeszcze za mało? Czyżby musiało upłynąć jeszcze pół wieku aby w Polsce została obalona dyktatura Watykanu i nastała faktyczna demokracja a nie jak to jest w praktyce tylko na papierze?

    • admin
      Odpowiedz

      Może dodam ten artykuł:

      Art. 49.
      Die Glaubens- und Gewissensfreiheit ist unverletzlich.
      Niemand darf zur Teilnahme an einer Religionsgenossenschaft, oder an einem religiösen Unterricht, oder zur Vornahme einer religiösen Handlung gezwungen, oder wegen Glaubensansichten mit Strafen irgendwelcher Art belegt werden.
      Über die religiöse Erziehung der Kinder bis zum erfüllten 16. Altersjahr verfügt im Sinne vorstehender Grundsätze der Inhaber der väterlichen oder vormundschaftlichen Gewalt.
      Die Ausübung bürgerlicher oder politischer Rechte darf durch keinerlei Vorschriften oder Bedingungen kirchlicher oder religiöser Natur beschränkt werden.
      Die Glaubensansichten entbinden nicht von der Erfüllung der bürgerlichen Pflichten.
      Niemand ist gehalten, Steuern zu bezahlen, welche speziell für eigentliche Kultuszwecke einer Religionsgenossenschaft, der er nicht angehört, auferlegt werden. Die nähere Ausführung dieses Grundsatzes ist der Bundesgesetzgebung vorbehalten.

      Article 49 [Freedom of Religion and Belief]
      (1) Freedom of creed and conscience is inviolable.
      (2) No one may be forced to participate in a religious association, to attend religious teaching or to perform a religious act, nor be subjected to penalties of any sort because of his religious beliefs.
      (3) The holder of the paternal or tutelary authority shall determine the religious education of children in conformity with the foregoing principles until they have completed their 16th year.
      (4) The exercise of civil or political rights may not be restricted by any prescription or condition of an ecclesiastical or religious nature.
      (5) Religious beliefs do not exempt anyone from carrying out civic duties.
      (6) No one shall be bound to pay taxes the proceeds of which are specifically appropriated to cover the cost of worship within a religious community to which he does not belong. The detailed implementation of this principle shall be a matter for federal legislation.

      Nie ma co ukrywać – kiedy powstańcy styczniowi umierali z głodu i zimna gdzieś w Azji, Szwajcarzy uchwalili konstytucję, która przetrwała do 2000 roku i do której nadal trzeba równać… I to jest skala dramatu.

  2. silver price
    Odpowiedz

    Ustawa o ochronie danych osobowych wymaga, aby każdy podmiot gromadzący dane spełnił jeden z warunków uprawniających go do ich wykorzystywania. W odniesieniu do danych zwykłych, takich jak np.: imię i nazwisko lub adres, warunki te wymienione są w art. 23 ust. 1 ustawy. Wykorzystywanie danych wyliczonych w art. 27 ust. 1 ustawy, do których zalicza się m.in. te ujawniające przekonania religijne lub przynależność wyznaniową, jest natomiast zabronione, chyba że zachodzi jedna z dziesięciu wyjątkowych sytuacji opisanych w ust. 2 tego artykułu. Jest to m.in. przypadek, gdy zezwala się na wykorzystywanie danych objętych szczególną ochroną, jeśli jest to niezbędne do wykonywania statutowych zadań kościołów i innych związków wyznaniowych, pod warunkiem, że przetwarzanie danych dotyczy wyłącznie członków tych kościołów lub związków albo osób utrzymujących z nimi stałe kontakty w związku z ich działalnością i zapewnione są pełne gwarancje ochrony przetwarzanych danych (art. 27 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie danych osobowych).

  3. JA
    Odpowiedz

    „Katoland” ale język…
    „faktyczna demokracja” – gdzie związek?
    Wyznanie powinno być sprawą prywatną. Wstępowanie i występowanie także. Poza tym jeśli nie wstępujesz do Kościoła (tylko w dzieciństwie zapisano cię do niego bez twojej wiedzy i zgody) to jak możesz z niego wystąpić?

    • admin
      Odpowiedz

      ?Katoland? ale język?
      No, nawet rym jest!

      ?faktyczna demokracja? ? gdzie związek?
      pomiędzy

      Wyznanie powinno być sprawą prywatną. Wstępowanie i występowanie także.
      Racja, dlatego Wystap.pl nie klaskało przy Wielkim Majowym Przyklejeniu Kartki.

      Poza tym jeśli nie wstępujesz do Kościoła (tylko w dzieciństwie zapisano cię do niego bez twojej wiedzy i zgody) to jak możesz z niego wystąpić?
      Po włosku oczywiście!

Post a comment